Sanat Filmleri dediğimizde 1960’ların başında Avrupa Sineması’nın geleceği parlak görünüyordu. İzleyişi sayısının azalışına rağmen yeni gerçeklikleri konu alan sinema türleri doğuyordu. Fransız Yeni Dalga akımı, maliyetleri karşılamak için geniş bir izleyici kitlesine gereksinim duymayan küçük bütçeli filmlerin yapılışına öncülük ederken, ortak yapımlar da giderek daha geniş bir uluslararası pazara ulaşıyordu.
Filmlerde metafor nedir diye sorduğumuzda metaforun; bir sözcüğün gerçek anlamından sıyrılarak başka bir sözcüğün yerine kullanılması olduğunu söyleyebiliriz. Bu da bütünüyle insanoğluna özgü olan bir şeydir. Yani herhangi bir şeye anlam vererek onu ifade etmek bütünüyle kişiye bağlıdır. İfade etmek, dile getirmek; insanın çevresindeki nesneleri, olayları, insanları vb. şeyleri nasıl algıladığı ve bunlarla neye göndermede bulunduğuyla çok yakından ilgilidir.
Fatih Akın sineması dediğimizde yönetmeni eldeki mevcut kategorilerle bir insan ve bir yönetmen olarak sınıflandırmak çok zor bir iş. Çünkü en başta yönetmen kendini bu tip sınıflandırmaların dışında tutuyor. Filmlerini ve anlattığı hikayeleri anlamak için Akın’ın hayatı hakkında da bilgi sahibi olmak gerekmektedir. Diaspora sinemasının yönetmenlerinin de kendi hayatlarından bolca referans kullandıkları gerçeğinden hareketle, yönetmenin kendi ağzından kimliği, hayatı ve sinemasını oluşturan yapı taşlarına yer verilecektir. Genç yaşta Avrupa sineması için yeni ve canlı bir soluk olarak kabul edilen yönetmen kimdir aslında?
Yavuz Turgul sineması, özellikle 80 sonrası Türk sinemasında ele aldığı karakterler, temalar ve yarattığı üslup açısından önemli bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Yavuz Turgul, filmlerinde tekrarlanan belli temalar ve anlatı yapısı açısından birbirini tamamlayan, geçişkenlikler barındıran eserler ortaya koymuş ve bazı eleştirmenler tarafından da bir “auteur” olarak nitelendirilmiştir.
Türk sinemasında 12 Eylül konusunun iki açıdan önemi vardır. Birincisi, depolitizasyon sürecine sokulan Türkiye’de toplumsal zihniyetin değişimi sinemayı da etkilemiş; Türk sinema tarihinde de “80 Sonrası” olarak adlandırılan bir süreç başlamıştır. İkincisi, ’80’lerin ikinci yarısından itibaren ardarda, ’80’ öncesi terörü ve 12 Eylül darbesi ile gelen baskı yıllarını anlatan filmler çekilmiştir. Türkiye’nin bir siyasi dönemi, ilk kez böylesine yoğun biçimde sinemaya yansımıştır.
Lalegül Sokak No:7 Levent Elmas Studio D:1 4.Levent/Kağıthane/İstanbul
0540 456 78 78 | info@sineplusakademi.com